Zobacz 2 odpowiedzi na pytanie: Smutne wiersze o przyjaźni i życiu . Systematyczne pobieranie treści, danych lub informacji z tej strony internetowej (web scraping), jak również eksploracja tekstu i danych (TDM) (w tym pobieranie i eksploracyjna analiza danych, indeksowanie stron internetowych, korzystanie z treści lub przeszukiwanie z pobieraniem baz danych), czy to przez roboty, web zostały puste ramiona. choć zawsze byłaś w nie wtulona. Nie płacze nie ronię łez, bo zdrada taka jest! Miłość odrzucona, nie spełniona. pozostały mi tylko samotne dni, których nie wypełnisz już mi ty. Wierszyki złamane serce. Wierszyki tęsknota - Krótkie wierszyki o tęsknocie. Fiodor Dostojewski. „Jeśli kogoś kochasz, to jeszcze nie znaczy, że Bóg ma w swoich planach, żebyście byli razem.”. Jodi Picoult. „Jednak smutek jest gościem, którego niełatwo się pozbyć.”. Hans Christian Andersen. „Sukces nigdy nie jest ostateczny. Porażka nigdy nie jest totalna. Liczy się tylko odwaga.”. cash. Rozstanie oznacza trwałą rozłąkę i jest najbardziej przykrym rodzajem pożegnania. Ludzi przeraża w rozstaniu nieodwołalność tego bólem po rozstaniu można sobie poradzić na różne sposoby, a złotą receptę na tę okoliczność od wieków próbowało wielu myślicieli, których słowa o rozstaniuPoniżej znajdziesz cytaty, sentencje, aforyzmy, złote myśli na temat rozstania. Ranek mgły na drzewach wiesza, babie lato przędzie pająk, a w przestworza ptak pospiesza, w ciepłe kraje podążając... Lecą ptaki hen w przestworza, mgła na szczyty drzew się wspina, a wśród traw i resztek zboża lśni srebrzysta pajęczyna... To już koniec! Koniec lata! Żal nad morzem, smutek w górach. Pieśń rozstania w niebo wzlata i osiada wprost na chmurach... Z zapłakanej deszczem chmury wiatr ku ziemi wieści niesie: - Ponoć Bóg powiedział z góry, że u wrót już stoi jesień! Gliwice r. Był sobie chłopak, i pewna dziewczyna, Każdego dnia zwalana wina, O byle co, wyłącznie awantura, Nie wiem jak dla innych, ale to zwykła psychiczna tortura, Obwiniać nawzajem, nie patrząc na siebie, Zrujnowana psycha, jak bycie na glebie, Ciężko się podnieść, bo znów się upadnie, Niewiadomo kiedy, niech pretekst w głowę wpadnie, Trudno wyperswadować, okazać swe racje, Nie patrzeć na własne wady, robić insynuacje, Uderzyć w twarz, kobieta tak może, Facet to zniesie, nic w tym nie pomoże, Kreowana zasada, nie podnieść na kobiete ręki, W myślach jest jedno – Chłopaku nie pęknij, Zniesiesz to wszystko – To właśnie miłość, Chociaż czasem się wali – Nieważna wnikliwość, Nieważne jaki tego jest właściwie powód, Nieważne jest to, czy ma na to dowód, To już część życia, w tym przyzwyczajenie, Nie przyjdzie do głowy tego zmienienie, Nie wejdzie na myśl, by wreszcie ogarnąć, Tylko się pokłócić, trzasnąć drzwiami focha walnąć, W dłoni butelka, jedyne szczęście, Zapomnieć na chwile, odejść od tego najprędzej. Te jedno przejście jest zablokowane, By z tego wyjść, to jest dramatem, To jak labiryny, gubisz się właśnie, Wiesz tak będzie, bo ta miłość nie zgaśnie, Wiesz już to, że dla Niej jesteś w stanie zrobić wszystko, Że nieważne jak będzie, byle by była blisko, Chociaż czasem się czujesz jak w zwyczajnych zgliszczach, Zero radości, jest tylko blizna, Blizna krwawiąca, wiesz, że się nie goi, Wiesz nic nie zrobisz, nie wiesz jak masz się bronić, Uciec na chwile, by ponownie wrócić, Wrócić do bólu, znów emocje rozbudzić, Pokazać to jak bardzo zależy, Następnie wytykać błędy, to w naturze Twej leży, Monotonna codzienność, praca, kłótnie, alkohol i narko, By niby się kochacie, a patrzycie na siebie z pogardą, Wwalając się w kryzys, dając upadkom, Własna wola, własne przekonanie, Własna droga, błędów popełnianie, Niewiadomo kiedy się zaczęło, Już niewiadomo ile czasu minęło, Niewiadomo, kiedy właściwie się skończy, Jedno jest pewne, śmierć Was nie rozłączy.. Autor: Paweł Kołacz. Oceń Wiersz!Ocena: (32 votes cast)

smutne wierszyki o rozstaniu